پوشش درز انقطاع ساختمانی

پوشش درز انقطاع

بایدها و نبایدهای تعیین درز انقطاع در یک سازه

چرا از پوشش بین ساختمانی  استفاده کنیم؟ زیرا فضای خالی را باید پر کرد!

درزهای انقطاع بین سازه ها، به سادگی شکاف ها هستند تا به آنها اجازه حرکت داده و تنش های ممکن را کاهش دهند.

اغلب، این شکاف ها با یک سیستم مشترک انبساط پر می شود تا فضای خالی را پر کند تا از قابلیت راه رفتن، یک محوطه کامل ساختمان، ضد آب بودن و قابلیت سرویس دهی کلی سازه اطمینان حاصل شود.

دلایل زیادی برای پر کردن درز انقطاع وجود دارد از جمله:

اندازه / طول ساختار

شکل یا بی نظمی ساختار

جداسازی طبقه بندی ساختمان های غیرمشابه

جداسازی آتش

حرکت حرارتی

مکان های مشترک

 انواع پوشش های مناسب درز انقطاع

انواع مختلفی از سیستم ها برای تطبیق شکاف های حرکتی بین دو ساختمان در سازه های مختلف  وجود دارد

طبقه به طبقه

کف به دیوار

دیوار به دیوار

سقف تا سقف

سقف تا دیوار

سقف به پشت بام

سقف به دیوار

اتصالات معمولاً در طبقات هم سطح مورد نیاز نیست

سیستم ها ممکن است ضد آب باشند یا نباشند

اندازه شکاف باید تا حد امکان کوچک باشد تا متناسب با حرکت طراحی باشد و اندازه سیستم درز انقطاع باید طیف کاملی از حرکات مورد انتظار را در خود جای دهد. به عنوان مثال، یک شکاف ممکن است به دلیل تغییرات دما به صورت فصلی رشد کرده و کوچک شود. سیستم فلزی باید کشیده شود تا وسیع ترین دهانه را پر کند، اما همچنین نباید هنگامی که شکاف به کوچکترین اندازه خود بسته می شود، رهایش کرد. سیستم های درز انقطاع نیز ممکن است نیاز به پوشش یا محافظت از سیستم های مهار آتش داشته باشند.

 

بنابراین، چه کسی به شما کمک خواهد کرد؟

چگونه در مورد نوع و اندازه پوششی که برای فضای بین ساختمانی  شما مناسب است تصمیم می گیرید؟ در اینجا ما به شما کمک میکنیم و با طناب های راپل پوشش های مناسبی برای ساختمان و سازه شما فراهم می کنیم.

 مراحل انجام کار

مراحل متعددی برای هماهنگی در این فرآیند وجود دارد، بنابراین مهم است که به وضوح درک کنید که چه کسی چه وظایفی را در این فرآیند انجام خواهد داد.

کل تیم آسمان خراش باید با هم کار کنند تا موفقیت را تضمین کنند. برای شروع، معمار یا مهندس اصلی سبک سیستم اتصال را تعیین و مهندس سازه مکان شکاف ها را تعیین می کند. سپس مهندس سازه حرکات پیش بینی شده و حداقل اندازه شکاف را به تیم ساخت و ساز آسمان خراش ارائه می دهد. اغلب، طیف کاملی از حرکات برای محل نصب باید در اسناد ساختمانی ارائه شود تا الزامات حرکات سیستم به وضوح بیان شود.

سپس پیمانکار این اطلاعات را بررسی می کند و شروع به کار می کند معمولا در عرض 1 الی 3 روز پروژه شما به اتمام می رسد.  هنگامی که یک پوشش انتخاب شد، پیمانکار باید بستر مناسبی را برای نصب آن فراهم کند، اما همچنین از سازنده بخواهد که مکان به اندازه کافی برای نصب آماده شده است. اگر همه چیز آماده باشد، پیمانکار و تکنسین های شرکت سیستم را نصب خواهند کرد و برای چندین سال عملکرد خوبی برای شما خواهد داشت.

 اتصالات لرزه ای و تفاوت بین درزهای انقطاع

 

اتصالات لرزه ای چیست؟

اتصالات لرزه ای اغلب بین ساختمان های مجاور مورد نیاز است و اغلب برای جداسازی دو یا چند قسمت از یک ساختمان وارد می شوند.اتصالات لرزه ای به طور طبیعی زمانی اتفاق می افتد که یک ساختمان در مجاورت ساختمان دیگری ساخته شود، خواه ساختمان ها از نظر عملکردی به هم متصل باشند یا نه. اتصالات لرزه ای نیز اغلب به بال های جداگانه یا سایر بخش های یک ساختمان وارد می شوند. اتصال لرزه‌ای معمولاً جدایی بین ساختمان‌های مجاور یا بخش‌هایی از ساختمان‌ها ایجاد می‌کند که شامل جداسازی دیوارها، کف‌ها، سقف می‌شود و در مورد اتصالات داخل یک ساختمان، ممکن است شامل جداسازی یا محل قرارگیری برای حرکت لوله‌ها، کانال‌های HVAC نیز باشد. و عناصر دیگری که نیاز عملکردی به عبور از مفصل دارند. طراحی اتصالات لرزه ای پیچیده است و شامل تلاش همه اعضای تیم طراحی برای اطمینان از اندازه مناسب اتصال، آب بندی مناسب از آب و هوا و ایمن برای راه رفتن و همچنین ایجاد حرکت مناسب سایر سیستم ها در عبور از مفصل است. به معنای حفظ درجه آتش سوزی سیستم های کف، سقف و دیوار است. اتصالات پرهزینه و از نظر معماری نامطلوب هستند، بنابراین باید با احتیاط نصب شوند.

تفاوت بین اتصالات انبساطی چیست؟

اتصالات لرزه ای شبیه درزهای انبساط هستند، اما در عین حال بسیار متفاوت هستند. درزهای انبساط برای سازگاری با حرکات ساختمان ناشی از انقباض، خزش یا تغییرات دما معرفی می شوند. آنها اغلب مفاصل یک طرفه هستند، یعنی اساساً در نظر گرفته شده اند تا حرکات را در جهت عمود بر مفصل تطبیق دهند. درزهای انبساط نیز معمولاً در فواصل منظمی از طول بر اساس نرخ مورد انتظار انقباض یا حرکت دما که انتظار می رود در طول ساختمان رخ دهد، قرار می گیرند. از سوی دیگر، اتصالات لرزه ای باید حرکت در هر دو جهت متعامد را به طور همزمان انجام دهند و فاصله آنها معمولاً تحت تأثیر طول یا اندازه ساختمان قرار نمی گیرد.

 

درز انقطاع و درز حرکتی معمولاً در ساختمان و ساخت و ساز برای یک چیز هستند. همانطور که قبلاً در بالا ذکر شد، درزهای انقطاع شکاف هایی هستند که امکان انقطاع ساختمان مجاور را فراهم می کنند و در درجه اول به دلیل حرکت حرارتی و همچنین به دلیل بسیاری از تأثیرات احتمالی دیگر هستند. این درز انقطاع یا حرکتی پس از آن وظیفه کلیدی را دارد که به اجزای ساختمان در دو طرف اجازه می دهد تا حرکت کنند و به داخل آن منبسط شوند – از این رو درز حرکتی و درز انقطاع نامیده می شوند. یک سیستم آب بندی درز انقطاع باید طراحی و نصب شود تا به طور موثر فشرده شود تا بتواند این حرکت را کاهش دهد و در عین حال مهر و موم ضد آب را حفظ کند.

 

عوامل اضافی که می توانند باعث حرکت قابل توجه در یک سازه یا بین عناصر مختلف یک سازه شوند، بدیهی است که به مکان، قرار گرفتن در معرض و عملکرد آن بستگی دارد. اینها می تواند شامل بارگذاری استاتیک و دینامیکی، نشست و نشست، نوسان باد، ارتعاش ماشین آلات یا ترافیک، سایش مستقیم و ضربه ناشی از ترافیک، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و در برخی مناطق حتی رویدادهای لرزه ای باشد. در حالی که حرکت حرارتی می تواند حرکت مفصل را در یک جهت یا صفحه ایجاد کند، پتانسیل حرکت همزمان در جهات و/یا سطوح دیگر نیز وجود دارد که سیستم حرکت مفصل نیز باید آن را در خود جای دهد. در برخی موارد، علاوه بر حرکت جانبی ایجاد شده توسط انقطاع و انقباض حرارتی معمولی یک دال بتنی، حرکت پیچشی/چرخشی نیز وجود دارد که می تواند در اثر تاثیر سایر قسمت های سازه یا بارگذاری دینامیکی ایجاد شود. اگر قرار است اتصالات حرکتی با موفقیت و بادوام مهر و موم شده و ضد آب شوند، همه این منابع حرکتی ممکن باید در نظر گرفته شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه بهینه سازی حرکت و فضای خالی بین دو ساختمان با طناب راپل با ما در تماس باشید.

 

کاربرد و انواع پوشش های درز انقطاع یا حرکتی برای ساختمان ها و سازه های مهندسی عمران به طور کلی به دو نوع تقسیم می شود

اولا – اتصالات حرکتی کوچکتر یا پایین تر – به طور کلی این به معنای حداکثر عرض اتصال 25 تا 30 میلی متر و با حداکثر قابلیت حرکت اتصال تا 25 درصد از عرض مفصل طراحی شده است.

ثانیا – اتصالات حرکتی گسترده تر و / یا بیشتر – به طور کلی این به معنای شکاف مفصلی است که باید بیشتر از 25-30 میلی متر باشد و / یا با الزامات حرکتی بالاتر از 25 درصد عرض اتصال.

این موضوع از قابلیت حرکت مفصل تا حدودی پیچیده است و بنابراین در این وب سایت در صفحات بعدی این موضوع بیشتر گسترش یافته است.

 

طراحی، جزئیات و نصب صحیح اتصالات حرکتی بسیار مهم است، زیرا مشکلات ناشی از اتصالات پوششی بین ساختمانی باعث ایجاد مقدار بسیار نامتناسبی از هزینه های تعمیر، مقاوم سازی و نوسازی ساختمان می شود. این راهنما که توسط شرکت آسمان خراش حمایت می شود، انواع مختلف اتصالات، مهر و موم ها و مسائل فنی را که تیم پروژه با آن مواجه است، تشریح می کند.

 

در سراسر جهان استانداردهای ملی و بین المللی متعددی در رابطه با ابعاد اتصالات بین ساختمانی در مصالح ساختمانی مختلف وجود دارد، از جمله استانداردهای طراحی که به محاسبه الزامات و مکان های لازم برای اتصالات بین ساختمانی در داخل و بین مصالح ساختمانی مختلف کمک می کند. اینها هنوز شامل BS 6093:1993/2006 طراحی اتصالات و اتصالات در ساخت و ساز ساختمان – راهنمای (+A1 به روز رسانی اضافه شده در 2013)، همراه با کدهای یورو مربوطه است. در آمریکای شمالی، این راهنما در راهنماهای ASTM، از جمله C1193 و C1472، به علاوه “اتصالات منقطع در ساختمان ها، گزارش فنی شماره 65 (1974)” قدیمی تر، که هنوز هم معمولاً به آن اشاره می شود، ارائه شده است.

 درزگیرهای مشترک یا ماستیک ها

درزگیرها برای ساخت و ساز، جداسازی و اتصالات حرکتی کوچکتر گاهی اوقات به عنوان درزگیرهای “ماستیک” شناخته می شوند، اگرچه هرگز درزگیر “ماستیک” به این عنوان وجود نداشته است. درزگیرهای ماستیک سنتی در انگلستان و ایالات متحده عمدتاً مهر و موم های انعطاف پذیر (اگرچه نه الاستیک) مبتنی بر دانه کتان یا سایر روغن های گیاهی و قیر بودند. پلیمرهای لاستیکی بوتیل و سپس اولین درزگیرهای اتصال اکریلیک در اواسط قرن بیستم تولید شدند. اینها به تدریج با فناوری پلیمری مدرن تر جایگزین شدند و امروزه به طور کلی بر پایه رزین اکریلیک، سیلیکون یا پلی اورتان (PU) هستند.

در حال حاضر انواع مختلفی از آب بند اتصالات بین ساختمانی وجود دارد، از درزگیرهای اتصال اکسترود شده ساده گرفته تا اتصالات حرکتی پیش ساخته و سایر سیستم های اتصال سفارشی تولید شده در کارخانه، که با توجه به اندازه شکاف ، قابلیت حرکت و سایر الزامات عملکرد و همچنین طراحی ساختاری مورد استفاده قرار می گیرند.

  پیچیدگی کار

اتصالات فلزی کوچکتر تقریباً به طور انحصاری با درزگیرهای مفصلی اکسترود شده الاستیک (“درزگیرهای ماستیک”) آب بندی می شوند. اینها برای آب بندی اتصالات /ایزوله با حرکت کم و درزهای حرکتی/انبساطی کوچکتر، معمولاً کمتر از 30 میلی متر عرض و با حداکثر قابلیت حرکت مفصل حدود 25 درصد طراحی شده اند.

استانداردهای متفاوتی برای همه مواد مختلف آب بندی اتصال بین ساختمانی وجود دارد. در حال حاضر عمدتاً این استاندارد ISO 11600 “ساخت و ساز ساختمان – محصولات آب بندی درز – طبقه بندی و الزامات درزگیرها” است. با این حال، هنوز در ایران، اروپا، آمریکا یا جاهای دیگر در سراسر جهان، هیچ استاندارد واحد یا حتی توافق نظری در مورد نحوه درمان و آب بندی درز های بین ساختمانی/انبساط بزرگتر وجود ندارد، که به دلیل تفاوت گسترده ، کاملاً تعجب آور نیست. و مستلزم مواجهه با آنهاست.

 

درزهای انبساط برای  آجرکاری بیرونی بین  دو سازه ساختمان مختلف

این اتصالات معمولاً به محافظت در برابر آب و هوا و همچنین امکان حرکت چند جهته ساختمان به دلیل انبساط و انقباض حرارتی، نشست ساختمان و نوسان باد (مخصوصاً زمانی که یک برج به یک سازه آجری موجود متصل است) نیاز دارند.

ماستیک اغلب به عنوان یک راه حل به ظاهر ارزان و آسان برای بستن درز های کوچکتر استفاده می شود، با این حال هزینه های طولانی مدت مرتبط با ماستیک می تواند به طرز شگفت آوری بالا باشد:

ماستیک از آسیب آب و هوایی رنج می برد و سطوح اغلب پس از 6 ماه شروع به شکننده شدن می کنند

ماستیک اغلب هر 12 ماه یکبار نیاز به تعویض دارد

ماستیک تعویض نشده می تواند ظاهری ناخوشایند داشته باشد و منجر به ورود رطوبت شود

ماستیک به خوبی با حرکت ساختمان مقابله نمی کند

با در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا سه ​​پوشش درز انبساط آجرکاری وجود دارد که به محافظت از ساختمان شما کمک می کند و راه حل طولانی مدت مقرون به صرفه تری ارائه می دهد.

 هزینه های پوشش درز انقطاع

با توجه به انواع پوشش های بین ساختمانی و نیاز های سازه های مختلف بهتر است با ما در شرکت فنی آسمان خراش در تماس باشید تا پس از مشاوره برای انتخاب بهترین نوع پوشش برای سازه شما، آن را بکار بگیریم